ว่าว ว่าวลมของเล่นในวัยเด็ก

ว่าว/ว่าวลม

เป็นเครื่องเล่นที่นิยมของเด็ก โดยเฉพาะในหมู่เด็กชายนิยมเล่นกันในช่วงเดือนยี่ สามและสี่ คือตรงกับเดือนสิบสองอ้ายและเดือนยี่ของภาคกลางคือเวลาประมาณเดือนพฤศจิกายนไปจนถึงเดือนมกราคมนั่นเอง ซึ่งในช่วงเวลานี้เป็นช่วงกำลังเกี่ยวข้าวและเสร็จจากการเกี่ยวข้าวแล้ว เด็กผู้ชายก็จะทำว่าวมาชักประกวดแข่งขันกันว่าว่าวของใครสูงและลอยนิ่งอยู่ในอากาศได้ดีที่สุด

ว่าวที่เด็กทำขึ้นมีอยู่ 2 แบบ คือว่าวอี่หลุ้ม ซึ่งเป็นว่าวโครงไม้ไผ่ ตรงกับว่าวอีลุ้มคือว่าวชนิดไม่มีหาง และว่าวอี่หาง คือว่าวอย่างเดียวกับว่าวอี่หลุ้ม เพียงแต่มีหางเพิ่มขึ้นเท่านั้น ในการเล่นว่าวนั้น วิธีการเล่นจะแยกไปตามระดับของผู้เล่น ถ้าเด็กเล็กเล่นก็จะเล่นว่าวอี่หาง คือว่าวที่มีหาง เพราะว่าวจะทรงตัวในอากาศได้ดีกว่าว่าวอี่หลุ้ม โดยมักจะให้ผู้ใหญ่นำเอาว่าวผูกกับเชือกที่ไม่ยาวมากนักไปโยงกับไม้แล้วยกตั้งขึ้นให้ลอยล้อลม พอเป็นเด็กระดับโตขึ้นมาอาจจะเล่นว่าวพลิกแพลงกว่า โดยเล่นว่าวอี่หลุ้ม เพราะว่าวมักจะเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา ต้องคอยดึงเชือกบังคับให้ลอยขึ้นสูง เมื่อมีประสบการณ์บังคับว่าวสูงขึ้นแล้ว ก็มักจะเล่นบังคับว่าวของตนไปตัดสายว่าวของผู้อื่น โดยทำป่านแก้ว คือนำเศษแก้วมาจำให้ละเอียดคลุกกับแป้งเปียกแล้วเอาเชือกว่าวในส่วนที่คาดว่าจะใช้ไปตัดสายป่านว่าวตัวอื่นได้

ข้อมูล : สารานุกรมวัฒนธรรมภาคเหนือ เล่มที่ 12