“เขือง” ไทยว่า “เต่าร้าง” ชื่อวิทยาศาสตร์ คือ Caryota mitis Lour. ในวงศ์ ARECACEAE (PALMAE) รากและหัวของเขืองเป็นยาสมุนไพรบำรุงตับปอดและหัวใจ ดับพิษในตับ แก้ตับทรุด แก้กาฬขึ้นที่ตับ ในวันพญาวัน(เถลิงศก) ช่วงสงกรานต์ ชาวล้านนานิยมใช้กิ่งทำเป็นคันสำหรับแขวนตุงปักเจดีย์ทราย ซึ่งประกอบด้วยตุงไส้หมู ตุงชาตา และตุงค่าคิง ตุงไส้หมูมีความหมายตามลักษณะว่าเกี่ยวเกาะพัวพันกันตลอด อยู่ร่วมกันกับญาติพี่น้องอย่างไม่ขาดจากกัน ตุงชาตา หมายถึง การสืบต่อการเกิด (ชะตา) หรือ “อัตตายุกาล” คือดำรงคงอยู่ของตน ตุงค่าคิงคือตุงแทนตน (คิง-ร่างกาย) หมายถึง ยังมีตัวตนอยู่ไม่ได้ล้มหายตายจากโลกนี้ ส่วนเขืองหมายถึงการสืบเนื่องของอายุ และความรุ่งเรืองในชีวิตในชีวิตตามลักษณะทางเสียงที่มีเสียงพ้องสระตามชื่อ “เขือง” ความหมายโดยรวมคือการมีชีวิตที่ยืนนานด้วยความเจริญรุ่งเรืองตลอดแม้กาลเวลาจะผันผ่าไนปแล้วก็ตาม
ข้อมูลโดย : สนั่น ธรรมธิ
การดู 3,073 ครั้ง